Janusz Gajos - wiek, wzrost, dzieci, kariera

Janusz Gajos ma na swoim koncie sześć „Orłów” przyznawanych przez Polską Akademię Filmową, pięć Wiktorów oraz Superwiktora. Był ośmiokrotnie nagradzany na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Otrzymał tam również Diamentowe Lwy dla najlepszego aktora czterdziestolecia. Został także odznaczony Orderem Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Poniżej znajdziesz najważniejsze nagrody, jakimi został uhonorowany:

1977 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku – nagroda za rolę w filmie „Milioner”;
1981 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku – nagroda za główną rolę męską w filmie „Wahadełko”;
1987 – „Złoty Ekran” za kreacje aktorskie w filmach „Big Bang”, „Zapomniany diabeł”, „Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna”, „Myszkin” i „Mgiełka”;
1990 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku/Gdyni – nagroda za główną rolę męską w filmach „Ucieczka z kina Wolność” i „Przesłuchanie”;
1991 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową;
1992 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda za główną rolę męską w filmach „Kiedy rozum śpi” i „Szwadron”;
1994 – MFF Fantastycznych w Burgos – nagroda za rolę męską w filmie „Ucieczka z kina Wolność”;
1996 – Przegląd Filmowy „Prowincjonalia” – „Złoty Jańcio” za rolę męską w filmie „Łagodna”;
1999 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda za drugoplanową rolę męską w filmie „Fuks”;
2000 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda Festiwalu Filmowego w Toronto za rolę w filmie „Żółty szalik”;
2000 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda prezesa CANAL+ za rolę w filmie „Żółty szalik”;
2001 – Polskie Nagrody Filmowe – „Orzeł” za drugoplanową rolę męską w filmie „To ja, złodziej”;
2001 – Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – nagroda za tytułową rolę w spektaklu „Bigda idzie!”;
2001 – Ogólnopolski Festiwal Filmowy „Prowincjonalia” – „Jańcio Wodnik” za rolę męską w filmie „Żółty szalik”;
2003 – Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – nagroda za rolę w spektaklu „Czwarta siostra”;
2003 – Ogólnopolski Festiwal Filmowy „Prowincjonalia” – „Jańcio Wodnik” za rolę męską w filmie „Tam i z powrotem”;
2006 – Festiwal Filmowy „Wakacyjne kadry” w Cieszynie – „Złota Podkowa” za najlepszą rolę męską w filmie „Jasminium”;
2007 – Polskie Nagrody Filmowe – „Orzeł” za główną rolę męską w filmie „Jasminium”;
2007 – Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – nagroda za rolę w spektaklu „Norymberga”;
2007 – „Wiktor” w kategorii najpopularniejszy aktor telewizyjny;
2010 – Polskie Nagrody Filmowe – „Orzeł” za drugoplanową rolę męską w filmie „Mniejsze zło”;
2010 – Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – nagroda za rolę w spektaklu „W roli Boga”;
2011 – Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – Nagroda za rolę w spektaklu „Boulevard Voltaire”;
2015 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda za główną rolę męską w filmie „Body/Ciało”;
2015 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – „Diamentowe Lwy” dla najlepszego aktora 40-lecia Festiwalu;
2015 – Międzynarodowy Festiwal Kina Niezależnego „Off Camera” w Krakowie – nagroda dla najlepszego aktora za film „Body/Ciało”;
2015 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy „Kino pavasaris” w Wilnie – nagroda dla najlepszego aktora w konkursie Baltic Gaze za film „Body/Ciało”;
2016 – Polskie Nagrody Filmowe – nagroda za osiągnięcia życia;
2016 – Polskie Nagrody Filmowe – nagroda za główną rolę w filmie „Body/Ciało”;
2019 – Polskie Nagrody Filmowe – nagroda za drugoplanową rolę w filmie „Kler”;
2022 – Nagroda ZASP – „Gustaw” za zasługi dla środowiska teatralnego i promocję polskiej kultury.

Janusz Gajos – odznaczenia państwowe

1967 – Nagroda Ministra Obrony Narodowej I stopnia za rolę w serialu „Czterej Pancerni i Pies”;
1974 – Złoty Krzyż Zasługi w związku z jubileuszem Polski Ludowej;
2007 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
2011 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski;
2022 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Janusz Gajos – związki

Janusz Gajos był czterokrotnie żonaty. Pierwszą żoną aktora była Zoja, laborantka, którą poznał w trakcie zdjęć do „Czterech pancernych i psa”. Ewa Miodyńska była aktorką Teatru Syrena, kiedy zaczęła spotykać się z Gajosem. Z nią również wziął ślub, ale porzucił ją w atmosferze skandalu. Związał się wówczas z Barbarą Nabiałczyk, telewizyjną realizatorką, która spotykała się z jego kolegą. Janusz i Barbara pobrali się, ale ich relacja też zakończyła się rozwodem. W 1989 aktor związał się z dyrektorką kultury Teatru Starego w Krakowie. Elżbieta i Janusz Gajos są małżeństwem do dziś.

Janusz Gajos – dzieci

Janusz Gajos ma tylko jedną córkę. Matką Agaty Gajos, urodzonej w 1980 roku, jest Barbara Nabiałczyk.

Janusz Gajos – najważniejsze informacje

Janusz Gajos urodził się w Dąbrowie Górniczej, tuż po wybuchu II wojny światowej – 23 września 2019 roku. Jego rodzina przeniosła się do Będzina, gdy miał 11 lat. Tam chodził do szkoły i zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym. Pierwsze zajęcia z aktorstwa odbywał w Teatrze Dzieci Zagłębia. Do szkoły teatralnej próbował się dostać czterokrotnie. W związku z ciągłymi porażkami, na początku lat 60. odbył służbę wojskową. Do PWSFTiT w Łodzi dostał się w końcu w 1961 roku. Dyplom otrzymał w roku 1971.

W 2003 roku został wykładowcą „łódzkiej filmówki”, zaś w roku 2008 otrzymał tytuł profesora sztuk teatralnych. W 2016 roku otrzymał też tytuł Doktor honoris causa Łódzkiej Szkoły Filmowej. Trzy lata później został członkiem rady programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.

Prywatnie pasjonuje się fotografią, a nawet wystawia swoje prace. Dwukrotnie udzielił swojego poparcia Bronisławowi Komorowskiemu kandydującemu na urząd prezydenta Polski.

Janusz Gajos – kariera

Janusz Gajos debiutował w wieku 24 lat rolą Pietrka w „Panience z okienka” Marii Kaniewskiej. Sławę zdobył bardzo szybko, bo już w 1966 roku zaczął swoją przygodę z serialem „Czterej pancerni i pies”. Za sprawą roli Janka Kosa aktor stał się idolem tłumów i przez wiele lat nie potrafił zerwać z wizerunkiem młodego żołnierza, walczącego ramię w ramię z Armią Czerwoną przeciwko hitlerowskiemu najeźdźcy.

W 1977 roku uznanie przyniosła mu rola w filmie „Milioner”, jednak tuż później jego wizerunek został połączony z kolejną rolą telewizyjną – Tureckiego z „Kabaretu Olgi Lipińskiej”. W kolejnych latach zachwycał widzów i krytyków kreacjami w filmach „Wahadełko”, „Przesłuchanie” oraz w spektaklu Teatru Telewizji pt. „Opowieści Hollywoodu”. W latach 80. występował też z Kabaretem „Pod Egidą”.

W latach 90. doceniono go przede wszystkim za role w „Ucieczce z kina Wolność” oraz „Fuksie”. Kolejne wielkie kreacje stworzył w filmach „To ja, złodziej”, „Żółty szalik”, „Jasminium”. Pojawił się też w ekranizacji „Zemsty” i filmie „Chopin. Pragnienie miłości”. W telewizji mogliśmy podziwiać go w serialach „Ekstradycja”, „PitBull”, „Ekipa” i „Bez tajemnic”.

Mimo upływu lat, aktor nie zwalnia tempa i nadal pojawia się na ekranie. W ciągu ostatniej dekady zagrał ważne role w filmach „Body/Ciało” Szumowskiej, „Najlepszy” Kotańskiego, „Kamerdynerze” Bajona oraz „Klerze” Smarzowskiego. Ostatnimi pozycjami w jego filmografii są obecnie „Fuks 2” oraz serial „Król” na podstawie powieści Szczepana Twardocha. Gajos ma zagrać także w sequelu „Różyczki”.

Janusz Gajos – kariera teatralna

Pierwszym teatrem, w którym pracował Gajos, był Teatr Dzieci Zagłębia w Będzinie. Po ukończeniu studiów w Łodzi aktor należał do zespołu Teatru im. Stefana Jaracza. W 1970 roku przeniósł się do Warszawy. Grywał w Teatrze Komedia, Teatrze Polskim, Teatrze Kwadrat i Teatrze Dramatycznym. Najdłużej był związany z teatrami Powszechnym (1984–2002) oraz Narodowym (2003–2021). W 2021 roku zdecydował, że kończy swoją karierę sceniczną. 23 kwietnia 2022 roku zadebiutował w Och-Teatrze jako reżyser sztuką Gogola pt. „Ożenek”.

Janusz Gajos – filmografia

1964 – „Panienka z okienka” jako Pietrek;

– „Obok prawdy” jako Zyga;

1966 – „Bariera” jako tramwajarz niosący bohaterkę;

– „Bicz boży” jako funkcjonariusz MO Kleń;

– „Powrót na ziemię” jako żołnierz eskortujący rannego mówcę;

– „Szyfry” jako zakonnik w klasztorze Cystersów;

1967 – „Cyrograf dojrzałości” jako aktor Janek;

– „Stajnia na Salvatorze” jako Michał Słowiński;

– „Zwariowana noc” jako partyzant słowacki Stanko;

1970 – „Mały” jako Julek „Mały”;

1971 – „Kocie ślady” jako por. MO Wojciech Góralczyk;

1972 – „Dary magów” jako Julek;

1974 – „Zaczarowane podwórko” jako milicjant;

1975 – „Beniamiszek” jako handlarz;

1976 – „Bezkresne łąki” jako inspektor;

– „Mgła” jako oficer informacji;

1977 – „Milioner” jako Józef Mikuła;

– „Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości” jako brat Witolda;

1978 – „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?” jako kierownik delikatesów;

1979 – „Dyrygent” jako dygnitarz z Warszawy;

– „Kung-fu” jako redaktor naczelny Maciek;

– „Pełnia” jako Janek;

1980 – „Kontrakt” jako Bolesław Bartoszuk, ojciec Lilki;

1981 – „Człowiek z żelaza” jako zastępca szefa Radiokomitetu;

– „Z dalekiego kraju” jako dyrektor huty;

– „Limuzyna Daimler-Benz” jako Kuschmerek;

– „Wahadełko” jako Michał Szmańda;

– „Wojna światów – następne stulecie” jako robotnik z wodociągów;

1982 – „Gwiezdny pył” jako sąsiad Jabłonka;

– „Nieciekawa historia” jako Aleksander Gnekker;

– „Przesłuchanie” jako major „Kąpielowy”;

1983 – „Stan wewnętrzny” jako Jakub Jasiński;

– „Wedle wyroków twoich…” jako kierowca;

1984 – „Idol” jako Józef Winiecki;

– „Przemytnicy” jako Józef Trofida;

– „Rok spokojnego słońca” jako szef szabrowników;

1986 – „Big bang” jako Janek;

1988 – „Dekalog IV” jako Michał;

– „Piłkarski poker” jako sędzia piłkarski Jan Laguna;

1990 – „Ucieczka z kina Wolność” jako cenzor Rabkiewicz;

1992 – „Kiedy rozum śpi” jako Cinqueda;

– „Psy” – „Siwy” Gross;

– „Szwadron” jako rotmistrz Jan Dobrowolski;

1993 – „Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza” jako radny Niezgoda;

– „Trzy kolory: Biały” jako Mikołaj;

1994 – „Śmierć jak kromka chleba” jako przewodniczący samorządu pracowniczego Miodek;

1995 – „Akwarium” jako pułkownik Nikołaj Krawcow;

– „Łagodna” jako mąż, właściciel lombardu;

1996 – „Poznań 56” jako profesor w wagonie;

1997 – „Czas zdrady” jako Niccolo Machiavelli;

– „Szczęśliwego Nowego Jorku” jako „Profesor”;

1999 – „Egzekutor” jako Kowalik „Zadzior”;

– „Fuks” – jako śledczy Mazur;

– „Ostatnia misja” jako komisarz Piotr Sobczak;

2000 – „Żółty szalik” jako bohater;

– „To ja, złodziej” jako Roman Wyskocz;

– „Weiser” jako antykwariusz;

2001 – „Przedwiośnie” jako Seweryn Baryka;

– „Tam i z powrotem” jako Andrzej Hoffman;

2002 – „Chopin. Pragnienie miłości” jako wielki książę Konstanty Pawłowicz;

2002 – „Zemsta” jako Cześnik Maciej Raptusiewicz;

2005 – „PitBull jako Zbigniew „Benek” Chyb;

– „Zakochany Anioł” jako kloszard warszawski Lupin;

2006 – „Jasminum” jako brat Zdrówko;

2009 – „Mniejsze zło” jako Mieczysław Nowak;

2011 – „Wygrany” jako Frank Goretzky;

2013 – „Układ zamknięty” jako prokurator Andrzej Kostrzewa;

2015 – „Body/Ciało” – prokurator Janusz Koprowicz;

2016 – „Zaćma” jako ksiądz Cieciorka;

– „Konwój” jako dyrektor Nowacki;

2017 – „Najlepszy” jako Marek Kotański;

2018 – „Kamerdyner” jako Bazyli Miotke;

– „Kler” jako arcybiskup Mordowicz;

2019 – „Solid Gold” jako wysoki oficer CBŚ Nowicki;

2022 – „Fuks 2” jako oficer Mazur;

2023 – „Różyczka 2” – film w produkcji.

Janusz Gajos – najważniejsze role w serialach

1965 – „Kapitan Sowa na tropie” jako „Listonosz”, współpracownik Sowy;

1966–1970 – „Czterej pancerni i pies” jako Janek Kos;

1970 – „Wakacje z duchami” jako asystent profesora „Antoniusz”;

1974 – „Karino” jako Janczar;

1975–1977 – „Czterdziestolatek” jako Antek Sławek;

1983 – „Alternatywy 4” jako Jan Winnicki, działacz partyjny;

1988 – „Mistrz i Małgorzata” jako Nieznajomy;

1991 – „Panny i wdowy” jako adwokat Andrzej Obułka;

1993 – „Czterdziestolatek. 20 lat później” jako Antek Sławek;

1995 – „Akwarium, czyli samotność szpiega” jako pułkownik Nikołaj Krawcow;

1996–1998 – „Ekstradycja” jako Jan Tuwara;

2002 – „Przedwiośnie” jako Seweryn Baryka;

2005 – „PitBull” jako Zbigniew „Benek” Chyb;

– „Solidarność, solidarność…” jako prezes;

2007 – „Ekipa” jako premier Henryk Nowasz;

2011–2012 – „Bez tajemnic” jako Gustaw Staroń;

2020 – „Bez skrupułów” jako Stefan Nowicki;

– „Król” jako Stary Mosze Bernsztajn;

2021 – „Rojst’97” jako ojciec Anny (głos w telefonie).

Janusz Gajos – wybrane role dubbingowe

1996 – „Córka d’Artagnana” jako D’Artagnan;

1998 – „Hopkins FBI” jako Hopkins;

2002 – „Planeta skarbów” jako John Silver.

Janusz Gajos – zdjęcia

Fot. główne: Fryta 73 via Flickr, CC BY-SA 2.0

Archiwum: lipiec 2022

Janusz Gajos – Facebook

Janusz Gajos – Instagram

Janusz Gajos – nagrody