Data urodzenia16 kwietnia 1964 r.
Miejsce urodzeniaMielec, Polska
Wzrost180 cm

Piotr Gąsowski – Facebook

Piotr Gąsowski ma oficjalny profil w serwisie Facebook, jednak nie umieszcza na nim postów bardzo często (https://www.facebook.com/piotrgasowskioficjalne/). Czyni to jednak dość regularnie, publikując informacje ze swojego życia prywatnego, dzieląc się zdjęciami, a także wspominając różne historie związane z jego karierą. Profil Piotra Gąsowskiego śledzony jest przez ponad 40 tysięcy ludzi.

Piotr Gąsowski  – Instagram

Piotr Gąsowski prowadzi oficjalne konto na Instagramie, które jest śledzone przez ponad 90 tysięcy ludzi (@piotr.gasowski.official). Zamieszcza tam zdjęcia z rodziną i przyjaciółmi. Wiele wpisów dotyczy jego życia prywatnego, w tym choćby wakacji. Na profilu nie brakuje jednak także informacji na temat kariery aktora. Wiele treści pokrywa się z tymi, które Piotr Gąsowski umieszcza na Facebooku.

Piotr Gąsowski – nagrody

  • pierwsza nagroda na trzynastym Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, ex aequo z Robertem Rozmusem (1992);
  • nominacja do nagrody „Telekamera” w kategorii Najlepszy aktor za seriale „Daleko od noszy” oraz „Hela w opałach” (2007);
  • nominacja do nagrody Złota Kaczka za najlepszą rolę męską sezonu 2008/2009 za kreację w filmie „Zamiana” (2009);
  • nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską na XIV Ogólnopolskim Festiwalu Komedii „Talia” za rolę w spektaklu „Bożyszcze kobiet” w reżyserii Cezarego Morawskiego (2010).

Piotr Gąsowski – związki

Piotr Gąsowski przez kilkanaście lat był związany z Hanną Śleszyńską, również aktorką. Para jednak nigdy nie wzięła ślubu. Doczekali się syna. Później związał się z tancerką Anną Głogowską, którą poznał przy okazji udziału w programie „Taniec z gwiazdami” w 2011 roku. Z Głogowską Gąsowski ma jedną córkę.

Piotr Gąsowski – dzieci

Piotr Gąsowski ma syna Jakuba (urodzonego w 1995 roku) ze związku z Hanną Śleszyńską. Ma także córkę Julię (urodzoną w 2007 roku) ze związku z Anną Głogowską.

Piotr Gąsowski  – najważniejsze informacje

Piotr Gąsowski to syn profesora Włodzimierza Gąsowskiego. To właśnie po nim otrzymał swoje drugie imię. Ojciec aktora to pracownik Wydziału Inżynierii Lądowej i Transportu Politechniki Poznańskiej. Matką aktora była zaś Nina Gąsowska, pochodząca z Rosji. Matka Piotra Gąsowskiego to absolwentka moskiewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Piotr Gąsowski ma także starszego brata. Od najmłodszych lat przejawiał zamiłowanie do działalności artystycznej. Był chociażby członkiem artystycznej drużyny harcerskiej „Łejery” w Poznaniu.

Piotr Gąsowski – wykształcenie

Piotr Gąsowski uczył się w II Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu. W połowie lat osiemdziesiątych ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Obronił pracę magisterską dotyczącą ekspresjonizmu w teatrze niemieckim.

Piotr Gąsowski – kariera

Jego pierwszą rolą teatralną była ta w spektaklu „Happy End” w reżyserii Olgi Lipińskiej w 1986 roku. Piotr Gąsowski jako aktor występował na deskach takich warszawskich teatrów jak Komedia, Kamienica, Capitol czy Teatr 6. Piętro. Jego pierwszą rolą filmową na wielkim ekranie była kreacja w filmie „Limuzyna” w reżyserii Filipa Bajona. Grał także w takich produkcjach, jak „Złoto dezerterów” z 1998 roku, „Pan Tadeusz” Andrzeja Wajdy z 1999 roku czy w filmie „Stacja” z 2001 roku.

Jednak największą popularność przyniósł mu nie teatr, nie filmy, a seriale. Szczególnie rola doktora Czesława Basena w serialach „Szpital na perypetiach” (emitowany w latach 2001–2003) i kontynuacjach tegoż serialu pod tytułem „Daleko od noszy” (emisja od 2003 do 2009 roku) oraz „Daleko od noszy 2” (2010–2011). Występował także w jednej z głównych ról w serialu komediowym „Hela w opałach”. Za rolę w tym właśnie serialu oraz w „Daleko od noszy” otrzymał w 2007 roku nominację do Telekamery w kategorii „Najlepszy aktor”.

Piotr Gąsowski często pracuje także jako aktor dubbingowy. Podkładał głosy między innymi do takich produkcji jak „Kosmiczny mecz”, „Iniemamocni” (gdzie użyczał głosu postaci Mrożona), czy „Na psa urok”.

Piotr Gąsowski – kariera prezentera telewizyjnego i konferansjera

Piotr Gąsowski od wielu lat pracuje też jako prezenter telewizyjny. Prowadził wiele popularnych programów rozrywkowych. W latach dziewięćdziesiątych widzowie Polsatu oglądali go jako prowadzącego popularne „Kalambury”. W kolejnych latach prowadził takie programy jak „KOT, czyli Ktoś Ogromnie Tajemniczy”, „Mistrz zakupów” czy „Dubidu”. Przez wiele lat bawił widzów jako prowadzący „Tańca z gwiazdami” (przez osiem edycji od 2007 do 2011 roku). Od kilku lat wespół z Maciejem Dowborem prowadzi popularny show „Twoja twarz brzmi znajomo” na antenie Polsatu.

Piotr Gąsowski – filmografia

Filmy i seriale

  • „Rozmowy kontrolowane” (1991) jako mechanik zmieniający koło w maluchu;
  • „Pierścionek z orłem w koronie” (1992) jako Lekarz;
  • „Czterdziestolatek. 20 lat później” (1993) jako biznesmen Koluszki” (odc. 9);
  • „Balanga” (1993) jako Taksówkarz;
  • „Bank nie z tej ziemi” (1993–1994) jako mężczyzna na licytacji;
  • „Jakub” (1993) jako kierownik sklepu;
  • „Kraj świata” (1993) jako reporter przy łańcuchu;
  • „Wow” (1993) jako właściciel banku Astor” (odc. 5–6);
  • „Miasto prywatne” (1994) jako Recepcjonista;
  • „Nic śmiesznego” (1995) jako kierownik planu” (przy. 1 filmie);
  • „Tajemnica Sagali” (1996) jako kelner” (odc. 12);
  • Baśń o Pączkowej” (1996) jako Dyrektor domu dziecka;
  • „Dom” (1996) jako flecista” (odc. 14 i 15);
  • „Ekstradycja 2” (1996) jako policjant” (odc. 1 i 3);
  • „Wezwanie” (1996) jako redaktor telewizyjny;
  • „Sława i chwała” (1997) jako lekarz–położnik” (odc. 4);
  • „Billboard” (1998) jako „Gruby” jako  pracownik agencji;
  • „Dom Pirków” (1998) jako Dyrektor domu dziecka;
  • „Ognisty jeździec” (1998)” („Feuerreiter”) jako Mieszczanin;
  • „Liceum czarnej magii” (1998) jako Dyrektor domu dziecka;
  • „Siedlisko” (1998) jako Edzio, syn ciotki Teodory;
  • „Złoto dezerterów” (1998) jako Goldman–Silberman;
  • „Odlotowe wakacje” (1999) jako Profesor Damrot;
  • „Pan Tadeusz” (1999) jako rejent;
  • „Taksówka z numerem 1” (2000) jako taksówkarz;
  • „Przedwiośnie” (2001) jako Ksiądz Nastek w Nawłoci;
  • „Stacja” (2001) jako „Zupa”, goryl Zenona N.;
  • „Szpital na perypetiach” (2001–2003) jako doktor Czesław Basen;
  • „Miss mokrego podkoszulka z cyklu „Święta polskie”„ (2002) jako szef Władysława;
  • „Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń” (2002) jako A’Tomek” (głos);
  • „Daleko od noszy” (2003–2009) jako doktor, później salowy Czesław Basen;
  • „Psie serce” (2003) jako Fidel (głos, odc. 11);
  • „Pensjonat pod Różą” (2004) jako Roman Waliłko (odc. 19);
  • „Tango z aniołem” (2005) jako Maks Pawelec, dziennikarz „Tygodnika Dolnośląskiego”, przyjaciel Agnieszki;
  • „Magiczne drzewo” (2006) jako prowadzący telequiz (odc. 7);
  • „Niania” (2006) jako Cezary (odc. 38);
  • „Ale się kręci!” (2006) jako Bogdan Kępka;
  • „Hela w opałach” (2006) jako Rysiek;
  • „Świat według Kiepskich” (od 2007) jako różne role;
  • „Zamiana” (2009) jako prezydent;
  • „Blondynka” (2009, 2014) jako De De, współpracownik Sylwii (odc. 1 i 28);
  • „Duch w dom” (2010) jako Leszek;
  • „Daleko od noszy 2” (2010–2011) jako salowy, później doktor Czesław Basen;
  • „Belcanto” (2010) jako generał;
  • „Daleko od noszy. Szpital futpolowy” (2011) jako doktor Czesław Basen;
  • „1920: Wojna i miłość” (2011) jako Izaak Lipman;
  • „Hotel 52” (2012) jako Mariusz Jabłoński (odc. 54);
  • „Spadkobiercy” (2013) jako Marchand sztuki;
  • „Pod elektrycznymi chmurami” („Под электрическими облаками”) (2014) jako Boris;
  • „Blondynka” (2014) jako weterynarz De–De;
  • „Powiedz tak!” (2016) jako Tadeusz, biznesmen, ojciec Sandry;
  • „Ojciec Mateusz” (2016) jako stylista Stefan Bila” (odc. 200);
  • „Daleko od noszy. Reanimacja” (2017) jako salowy Czesław Basen;
  • „Dowłatow” (2017) jako Siemion;
  • „Trzecia połowa” (2018) jako kibic;
  • „Dom pełen życia” (2018) jako pan Gienio, złota rączka;
  • „Futro z misia” (2019) jako Pierre, mąż „Futra”;
  • „Zasada przyjemności” (2019) jako Zygmunt Bednarek;
  • „Mecenas Porada” (2021) jako Andrzej Starzyński.

Polski dubbing

  • „Wesoła siódemka” (1984–1986);
  • „Super Baloo” (1990–1994) jako Sierżant Dunder;
  • „Kosmiczny mecz” (1996) jako Stan Podolak;
  • „Bukolandia” (1997) jako Wiedziorek;
  • „Toy Story 2” (1999) jako Al;
  • „Iniemamocni” (2004) jako Mrożon;
  • „Roboty” (2005) jako Gwoździu;
  • „Na psa urok” (2006) jako Dave Douglas;
  • „Auta” (2006) jako Wiesio;
  • „Happy Wkręt” (2007) jako Munk;
  • „Włatcy móch” (2007) jako Ponury Żniwiarz (głos, odc. 31);
  • „Księżniczka i żaba” (2009) jako Louis;
  • „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” (2009) jako Apsik;
  • „Astro Boy” (2009) jako Ham Egg;
  • „Auta 3” (2017) jako Wiesio;
  • „Iniemamocni 2” (2018) jako Mrożon.

Piotr Gąsowski – zdjęcia

Fot. główne:  Paweł Matyka via Wikipedia, CC BY-SA 4.0

Archiwum: luty 2024