Daniel Olbrychski

Daniel Olbrychski – Facebook

Daniel Olbrychski nie posiada konta na Facebooku. W serwisie można znaleźć jedynie nieoficjalny fanpage założony przez wielbicieli aktora. Obserwuje go 2,7 tys. osób.

Daniel Olbrychski – Instagram

Daniel Olbrychski nie posiada konta na Instagramie.

Daniel Olbrychski – nagrody

• 1969 – Nagroda im. Zbigniewa Cybulskiego
• 1970 – Srebrna Maska
• 1971 – Złota Maska
• 1971 – Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie – Nagroda za główną rolę męską w filmie „Brzezina”
• 1971 – MFF w Moskwie – Nagroda za główną rolę męską w filmie „Brzezina”
• 1974 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku – Nagroda za główną rolę męską w filmie „Potop”
• 1975 – Złota Kaczka za rolę w filmie „Potop”
• 1975 – Festiwal Filmowy Ludzi Pracy w Czechosłowacji – Nagroda aktorska za rolę w filmie „Potop”
• 1975 – Nagroda im. Zbigniewa Cybulskiego
• 1975 – Nagroda plebiscytu „Panoramy Północy” – Kufel Warmiński
• 1975 – Nagroda plebiscytu „Expressu Poznańskiego” – Polne kwiaty
• 1975 – Czechosłowacka Centrala Rozpowszechniania Filmów – Nagroda dla najlepszego aktora
• 1975 – Opolskie Konfrontacje Teatralne – Wyróżnienie za tytułową rolę w spektaklu „Beniowski”
• 1975 – Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie – Nagroda za najlepszą rolę męską w „Potopie” i tytuł „Gwiazdy sezonu filmowego”
• 1977 – Odznaka „Za zasługi dla Warszawy”
• 1980 – Nagroda czasopisma „Przyjaźń” za rolę w spektaklu „Zbrodnia i kara”
• 1980 – Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej – Nagroda dziennikarzy za rolę w spektaklu „Wiersze”
• 1999 – MFF „Art Film” w Trenczianskich Teplicach na Słowacji – Nagroda „Aktorska misja”
• 2002 – SuperWiktor
• 2007 – MFF w Moskwie – Nagroda im. Konstantego Stanisławskiego
• 2008 – Medal Puszkina
• 2010 – Złoty Glan – Nagroda Kina Charlie w Łodzi
• 2010 – Specjalna Złota Kaczka dla najlepszego aktora najlepszych filmów
• 2012 – Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Plus Camerimage – Nagroda dla aktora za szczególny wkład w sztukę filmową
• 2012 – Festiwal Wybranych Polskich Filmów Fabularnych – Tarnowska Nagroda Filmowa za całokształt
• 2013 – Festiwal Aktorstwa Filmowego im. Tadeusza Szymkowa we Wrocławiu – Platynowy Szczeniak za wybitne osiągnięcia
• 2014 – MFF Tofifest – Złoty Anioł za niepokorność twórczą
• 2016 – Festiwal Reżyserii Filmowej w Głogowie – Kryształowy Dzik za twórczą współpracę aktora z reżyserem
• 2016 – Węże w kategoriach Najgorszy aktor i Występ poniżej godności za rolę w filmie „Piąte: Nie odchodź”
• 2017 – Festiwal Filmów – Spotkań Niezwykłych w Sandomierzu – Tytuł aktora „NieZwykłego”
• 2019 – Wąż w kategorii Występ poniżej godności za rolę w filmie „DJ”
• 2020 – Wąż w kategorii Najbardziej żenująca scena w filmie „Polityka”
• 2021 – Festiwal „Dwa Teatry” – Grand Prix za „Dzień gniewu”
• 2021 – Nagroda Ambasadora Europejskiego Kina na Festiwalu Cinefest w Miszkolcu

Daniel Olbrychski – odznaczenia państwowe

• 1974 – Nagroda Państwowa II stopnia za kreacje aktorskie w teatrze i filmie
• 1974 – Złoty Krzyż Zasługi
• 1980 – Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za zasługi w propagowaniu polskiej kultury za granicą
• 1986 – Odznaczenie Legii Honorowej
• 1991 – Order Sztuk Pięknych i Nauk Humanistycznych Francji
• 1998 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• 2003 – Wielki Krzyż Orderu Zasługi Niemiec
• 2006 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”

Daniel Olbrychski – związki

Daniel Olbrychski ma za sobą burzliwe związki. Jako młody mężczyzna nie należał do grona wiernych partnerów. W latach 1967–1977 był mężem aktorki Moniki Dzienisiewicz. W tym czasie przez trzy lata był związany z Marylą Rodowicz. W 1978 roku poślubił Zuzannę Łapicką. Niedługo później zaczął romansować z niemiecką gwiazdą Barbarą Sukową. Po narodzinach dziecka z pozamałżeńskiego związku rozwiódł się z żoną. Od 2003 roku żyje w związku małżeńskim z 9 lat młodszą teatrolożką Krystyną Demską, która pracuje też jako jego managerka.

Daniel Olbrychski – dzieci

Daniel Olbrychski ma troje dzieci. Owocem małżeństwa z Dzienisiewicz jest jego pierworodny syn, Rafał, który urodził się w 1971 roku. Jest znanym muzykiem i aktorem. Drugim dzieckiem Olbrychskiego jest Weronika, córka Zuzanny Łapickiej, która przyszła na świat w 1981 roku. Weronika i Rafał mają młodszego brata, Victora, będącego owocem romansu ich ojca z niemiecką aktorką. Najmłodszy syn Olbrychskiego urodził się w 1988 roku.

Daniel Olbrychski – najważniejsze informacje

Daniel Olbrychski urodził się 27 lutego 1945 roku w Łowiczu. Jego ojciec był publicystą, a matka polonistką. Miał też starszego brata o imieniu Krzysztof. Jako dziecko występował w kościelnych przedstawieniach i uczył się gry na skrzypcach w szkole muzycznej. W młodości trenował boks, szermierkę, bieganie, badmintona i judo. Rozwijał się też aktorsko, należał do kółka recytatorskiego i brał udział w szkolnych przedstawieniach. Ukończył liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. W 1963 roku dostał się na PWST w Warszawie, jednak porzucił studia dla kariery. Dyplom magistra zdobył dopiero w 2010 roku.

W 1976 podpisał się pod apelem przedstawicieli kultury w obronie robotników, co doprowadziło do inwigilowania go przez Służbę Bezpieczeństwa PRL. Poświęcona mu sprawa nosiła kryptonim „Kmicic”. Kilka lat później związał się z „Solidarnością” i podpisał się pod protestem przeciw wprowadzeniu stanu wojennego. Represje SB doprowadziły do tego, że wyjechał do Francji. Mieszkał tam przez wiele lat, dzięki czemu biegle mówi po francusku. Zna też języki włoski, rosyjski i angielski.

W 2015 roku udzielił poparcia Bronisławowi Komorowskiemu, który startował wówczas w wyborach prezydenckich.

Daniel Olbrychski – kontrowersje

Olbrychski nie romansuje już tak jak w czasach PRL-u, ale nadal budzi kontrowersje. W 2015 roku został ukarany za jazdę pod wpływem alkoholu. Natomiast w 2021 roku wywołał skandal swoimi wypowiedziami na temat gwiazd, które zaszczepiły się poza kolejnością przeciw COVID-19.

Daniel Olbrychski – kariera

Daniel Olbrychski debiutował jeszcze na studiach. W 1963 roku zagrał w filmie „Ranny w lesie”. Pierwszą dużą rolę dostał od Andrzeja Wajdy w „Popiołach” z 1965 roku. Później często współpracował z tym reżyserem. Grywał też m.in. u Janusza Morgensterna, Kazimierza Kutza i Krzysztofa Zanussiego.

Zagrał w ekranizacjach wszystkich części trylogii Sienkiewicza w reżyserii Jerzego Hoffmana. Największą sławę i rozgłos przyniosła mu rola Kmicica w „Potopie”. Grał też w innych adaptacjach klasyków polskiej literatury – m.in. w „Brzezinie”, „Panu Tadeuszu” i „Zemście”, które wyreżyserował Andrzej Wajda. Współpraca Olbrychskiego z Wajdą zaowocowała też jednym z najlepszych polskich filmów – „Ziemią obiecaną”.

Olbrychski z powodzeniem robił też karierę międzynarodową. Po tym jak rola w Bolesława z „Brzeziny” dała mu szansę na nagrodę w Cannes, zaczął otrzymywać ciekawe propozycje od zachodnich reżyserów. Zagrał m.in. w „Blaszanym bębenku” Volkera Schlöndorffa oraz „Jednych i drugich” Claude’a Leloucha. Wystąpił też w „Nieznośnej lekkości bytu” u boku Daniela Day-Lewisa, a po latach w sensacyjnym filmie „Salt” z Angeliną Jolie.

Daniel Olbrychski grywał też na warszawskich scenach Teatru Narodowego, Teatru Powszechnego, Teatru Ateneum, Teatru Rampa oraz we francuskim Theatre des Amandiers w Nanterre, a także w spektaklach Teatru Telewizji.

Od kilku lat coraz częściej możemy oglądać go także w serialach. W 2012 roku dołączył do obsady „Klanu”. Grał też w „Pierwszej miłości”, „Komisarzu Aleksie” i „Czasie honoru”.

Daniel Olbrychski – filmografia

• „Ranny w lesie” jako Koral (1963);
• „Popioły” jako Rafał Olbromski (1965);
• „Potem nastąpi cisza” jako podporucznik Olewicz (1965);
• „Bokser” jako Tolek (1966);
• „Małżeństwo z rozsądku” jako Andrzej (1966);
• „Skok” jako Franek (1967);
• „Jowita” jako Arens (1967);
• „Zaliczenie” jako student (1968);
• „Przekładaniec” jako rzecznik (1968);
• „Hrabina Cosel” jako Karol XII (1968);
• „Wszystko na sprzedaż” jako Daniel (1968);
• „Struktura kryształu” jako on sam (1969);
• „Sól ziemi czarnej” jako porucznik (1969);
• „Polowanie na muchy” jako rzeźbiarz (1969);
• „Pan Wołodyjowski” jako Azja Tuhajbejowicz (1969);
• „Wyzwolenie” jako dżokej (1969);
• „Góry o zmierzchu” jako Andrzej (1970);
• „Agnus Dei” jako Daniel (1970);
• „Brzezina” jako Bolesław (1970);
• „Różaniec z granatów” jako Józek (1970);
• „Krajobraz po bitwie” jako Tadeusz (1970);
• „Pacyfistka” jako Sergey Abramov (1970);
• „Życie rodzinne” jako Ziemowit (1970);
• „Rola” jako Piotr (1971);
• „Wesele” jako Pan Młody (1972);
• „Piłat i inni” jako Mateusz Ewangelista (1972);
• „Potop” jako Andrzej Kmicic (1974);
• „Ziemia obiecana” jako Karol Borowiecki (1974);
• „Rzym chce nowego Cezara” jako Klaudiusz (1974);
• „Zdjęcia próbne” jako on sam (1976);
• „Dagny” jako Stanisław Przybyszewski (1976);
• „Kung-fu” jako Zygmunt (1979);
• „Panny z Wilka” jako Wiktor Ruben (1979);
• „Blaszany bębenek” jako Jan Broński (1979);
• „Terrarium” jako aktor Daniel (1979);
• „Wizja lokalna 1901” jako ksiądz Paczkowski (1980);
• „Rycerz” jako Hierofant (1980);
• „Z dalekiego kraju” jako dowódca partyzantów (1981);
• „Jedni i drudzy” jako Karl Kremer (1981);
• „Upadek Italii” jako Davorin (1981);
• „Pstrąg” jako Saint-Genis (1982);
• „Miłość w Niemczech” jako Wiktorczyk (1983);
• „Przekątna gońca” jako Tac-Tac (1984);
• „Der Bulle & das Mädchen” jako Fritz (1984);
• „Nieznośny samobójca” jako Semion (1984);
• „Siekierezada” jako Kątny (1985);
• „Ga, ga” jako Scope (1985);
• „Casablanca, Casablanca” jako Daniel (1985);
• „…jestem przeciw” jako Grzegorz (1985);
• „Róża Luxemburg” jako Leon Jogiches (1986);
• „Białe małżeństwo” jako Felix (1986);
• „Notturno” jako Franz von Schober (1986);
• „Żegnaj Moskwo” jako poeta (1987);
• „Nieznośna lekkość bytu” jako szpicel (1988);
• „Przed sklepem jubilera” jako ksiądz Adam (1988);
• „Dekalog III” jako Janusz (1988);
• „Kłamczucha” jako Adriano (1989);
• „Długa rozmowa z ptakiem” jako Angelo (1992);
• „Kolejność uczuć” jako Rafał Nawrot (1993);
• „Lepiej być piękną i bogatą” jako mecenas (1993);
• „Mam na imię Ivan, a Ty Abraham” jako Stiepan (1993);
• „Transatlantis” jako Neuffer (1995);
• „Dzieje mistrza Twardowskiego” jako Twardowski (1995);
• „Pestka” jako Borys (1995);
• „Dzieci i ryby” jako Franciszek (1996);
• „Mężczyźni, kobiety: sposób użycia” jako mężczyzna (1996);
• „Poznań 56” jako profesor w pociągu (1996);
• „Ucieczka” jako nadporucznik (1996);
• „Ostatni krąg” jako Witold (1997);
• „Cyrulik syberyjski” jako Kopnowski (1998);
• „Pan Tadeusz” jako Gerwazy Rębajło (1999);
• „Ogniem i mieczem” jako Tuhaj-bej (1999);
• „To ja, złodziej” jako kompozytor Seweryn (2000);
• „Przedwiośnie” jako Szymon Gajowiec (2001);
• „Wiedźmin” jako Filavandrel (2001);
• „Zemsta” jako Dyndalski (2002);
• „Break Point” jako aktor (2002);
• „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem” jako Piastun (2003);
• „Milady” jako Lord de Winter (2004);
• „Persona non grata” jako wiceminister spraw zagranicznych (2005);
• „Anthony Zimmer” jako Nassaiev (2005);
• „Gambit turecki” jako McLaughlin (2005);
• „Jutro idziemy do kina” jako właściciel kabrioletu (2007);
• „Un homme et son chien” jako taksówkarz (2009);
• „Idealny facet dla mojej dziewczyny” jako doktor Gebauer (2009);
• „Mniejsze zło” jako akowiec (2009);
• „Nie opuszczaj mnie” jako Jowisz (2009);
• „Rewizyta” jako Wit (2009);
• „Taras Bulba” jako Kraśniewski (2009);
• „Salt” jako Oleg Orłow (2010);
• „Śluby panieńskie” jako szlachcic (2010);
• „Szlag trafił sprawiedliwość” jako Kinizsi (2010);
• „Koledzy z klasy” jako Polak w Goa (2010);
• „Z miłości” jako Radwański (2011);
• „Zimowa córka” jako „Szeryf” (2011);
• „Tylko nie teraz” jako pan Wojtek (2011);
• „1920 Bitwa warszawska” jako Józef Piłsudski (2011);
• „Bitwa pod Wiedniem” jako Marcin Kazimierz Kątski (2012);
• „Sęp” jako Bożek (2012);
• „Hans Kloss. Stawka większa niż śmierć” jako oberführer Gunther Werner (2012);
• „The Hardy Bucks Movie” jako Roman (2013);
• „Legenda 17” jako Janusz Petelecki (2013);
• „Piąte: Nie odchodź!” jako bezdomny (2014);
• „Maria Skłodowska-Curie” jako Emile Amagat (2016);
• „Przedział” jako staruszek (2016);
• „DJ” jako dziadek (2017);
• „Cud” jako ksiądz (2017);
• „Kamerdyner” jako Leo von Trettow (2018);
• „Studniówk@” jako „Napoleon” (2018);
• „Stan wyjątkowy” jako prezydent (2018);
• „Van Gogi” jako Victor (2018);
• „Świadek” jako Barak (2019);
• „Mowa ptaków” jako Gustaw (2019);
• „Polityka” jako Stefan Drzewiecki (2019);
• „Raz, jeszcze raz” jako Sasza (2020);
• „Indian” jako duch (2021);
• „Uzdrowienie” jako Oryst Grabowsky (2021);
• „Wrobiony” jako dziekan (2022).

Daniel Olbrychski – role w serialach

• „Hrabina Cosel” jako Karol XII (1968);
• „Przygody pana Michała” jako Azja Tuhajbejowicz (1969);
• „Ziemia obiecana” jako Karol Borowiecki (1975);
• „Z biegiem lat, z biegiem dni…” jako Stanisław Wyspiański (1980);
• „Biała wizytówka” jako Winston Churchill (1986);
• „The Secret of the Sahara” jako Hared (1989);
• „Napoleon” jako Józef Poniatowski (1990);
• „Dom” jako on sam (1996);
• „Ogniem i mieczem” jako Tuhaj-bej (2000);
• „Na dobre i na złe” jako Jan Rapasiewicz (2000);
• „13 posterunek 2” jako reżyser (2000);
• „Wiedźmin” jako Filavandrel (2002);
• „Przedwiośnie” jako Szymon Gajowiec (2002);
• „Samo życie” jako Andrzej Szamajda (2002);
• „Bulionerzy” jako „Piotr Nowik” w reklamówce (2005);
• „Kryminalni” jako Krzysztof Brodecki, ojciec Marka (2006);
• „Daleko od noszy” jako Wiedźmin (2006);
• „Fala zbrodni” jako minister Jan Olbrych (2006);
• „Dwie strony medalu” jako Toni (2006);
• „Plebania” jako on sam (2007);
• „Niania” jako Witold Nowacki (2008);
• „Naznaczony” jako trener Malec (2009);
• „Czas honoru” jako Jerzy „doktor” (2009);
• „Komisarz Alex” jako Gustaw Majer (2011);
• „Lekarze” jako Gustaw Keller (2012);
• „Klan” jako Arkadiusz Nowik (2012);
• „Świat według Kiepskich” jako kapitan (2016);
• „Daleko od noszy. Reanimacja” jako Wiedźmin (2017);
• „Pamiątka z Odessy” jako Mathieu Ozon (2018);
• „Na dobre i na złe” jako Cezary (2018-2022);
• „Pierwsza miłość” jako Olgierd „Wodnik” Gwiazda (2019-2020);
• „Wotum nieufności” – serial w produkcji (2023).

Daniel Olbrychski – zdjęcia

Fot. główne: Marcin Kułakowski via Flickr, CC BY 2.0