Jerzy Stuhr

Jerzy Stuhr – Facebook

Jerzy Stuhr nie prowadzi oficjalnego konta w serwisie społecznościowym Facebook. Na portalu znajdziemy jednak liczne grupy i profile zrzeszające fanów i miłośników aktora. 

Jerzy Stuhr – Instagram

Jerzego Stuhra nie znajdziemy również na Instagramie. Artysta nie prowadzi profilu na tym portalu.

Jerzy Stuhr – nagrody

Jako jeden z najwybitniejszych współczesnych polskich aktorów Jerzy Stuhr jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. W jego kolekcji znajdują się między innymi dwa „Orły” (w tym jeden za osiągnięcia życia), „Złota kaczka”,  „Złote lwy” oraz wiele innych statuetek i odznaczeń:

• 1979 – Brązowe Lwy Gdańskie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych dla najlepszego aktora;
• 1987 – Brązowe Lwy Gdańskie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą rolę drugoplanową;
• 1988 − Nagroda Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego przyznana w ramach nagrody im. Stanisława Ignacego Witkiewicza;
• 1994 ‒ Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za film „Spis cudzołożnic”;
• 1997 – Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za film „Historie miłosne”;
• 1999 – Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za film „Tydzień z życia mężczyzny”;
• 2005 – Orzeł za najlepszą drugoplanową rolę męską za film „Persona non grata”;
• 2007 ‒ Nagroda za najlepszy scenariusz 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za film „Korowód”;
• 2008 – Złota Kaczka dla najlepszego aktora komediowego stulecia;
• 2012 ‒ Wielka Nagroda Festiwalu „Dwa Teatry ‒ Sopot 2012” za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji;
• 2012 – Złote Berło, nagroda Fundacji Kultury Polskiej;
• 2014 – Kamień Optymizmu na Festiwalu Filmów-Spotkań NieZwykłych w Sandomierzu;
• 2014 – Nagroda Specjalna Jury 39. Festiwalu Filmowego w Gdyni za film „Obywatel”;
• 2017 – Mocny Solanin na 9. Solanin Film Festiwal;
• 2018 – Orzeł za osiągnięcia życia.

Jerzy Stuhr – odznaczenia i ordery

• 2014 – Order Uśmiechu;
• 2012 – Odznaka „Honoris Gratia”;
• 2011 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla kultury polskiej”;
• 2007 – Laur Krakowa XXI wieku;
• 2005 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
• 2000 – Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Włoskiej;
• 1997 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej;
• 1995 – Nagroda Miasta Krakowa.

Jerzy Stuhr – związki

Jerzy Stuhr od 1971 roku pozostaje w związku małżeńskim z Barbarą Stuhr (z domu Kóską). Małżonkowie znają się praktycznie całe życie. Chodzi do jednego przedszkola, a następnie na zajęcia z religii do jednej sali katechetycznej. Nawet w czasach studenckich uczęszczali na zajęcia do tego samego budynku, w którym mieściła się zarówno szkoła teatralna, jak i akademia muzyczna, w której uczyła się pani Barbara. 

Jerzy Stuhr – dzieci

Jerzy Stuhr i jego żona Barbara doczekali się dwójki dzieci. Syn Maciej (1975) również jest aktorem. Córka Marianna (1982) natomiast ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie i zajmuje się grafiką projektową. 

Jerzy Stuhr – najważniejsze informacje

Jerzy Stuhr urodził się w Krakowie i właśnie z tym miastem związany jest niemal przez całe życie. Jego ojciec był prokuratorem, a matka księgową. Aż do matury aktor mieszkał z rodzicami w Bielsku-Białej gdzie ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. 

Artysta nie od razu związał swoją przyszłość z aktorstwem. Swój pierwszy dyplom uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował polonistykę. Następnie zdał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Jest uznanym pedagogiem, który wykształcił wiele pokoleń aktorów. Od 1994 roku posiada tytuł profesora sztuk teatralnych. 

W 2011 roku aktor ogłosił, że cierpi na nowotwór krtani. Chorobę udało mu się pokonać, jednak w 2016 przeszedł drugi w swoim życia zawał serca a cztery lata później udar mózgu. Ze względu na stan zdrowia Jerzy Stuhr wycofał się z życia zawodowego i medialnego. 

Jerzy Stuhr – kariera

Jeszcze na studiach Jerzy Stuhr związany był z krakowskim Teatrem STU. Po dyplomie aktor związał się ze Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej. Na ekranie zadebiutował w 1971 roku rolą w filmie muzycznym „Milion za Laurę”. Przez kilka następnych lat grał epizody w produkcjach doskonałych reżyserów m.in. Andrzeja Żuławskiego czy Jerzego Gruzy. 

Pierwsza główna rola w filmie Krzysztofa Kieślowskiego „Spokój” przyniosła mu uznanie. Szeroka publiczna poznała Jerzego Stuhra dzięki współprowadzonym przez niego programom z cyklu „Spotkania z balladą”. 

Swoje umiejętności komediowe aktor zaprezentował w „Seksmisji” Juliusza Machulskiego. Rola Maksa przyniosła mu ogromną popularność i stała się przepustką do wielu kolejnych kultowych komedii. Niedługo później Jerzy Stuhr wystąpił również w „Kingsajzie”, a w latach 90. wykreował postać komisarza Ryby w dwóch częściach „Kilera” Juliusza Machulskiego. 

Równolegle aktor występował na scenach teatralnych. W latach osiemdziesiątych przebywał we Włoszech, gdzie współpracował ze Szkołą Teatralną w Bolonii i prowadził kursy aktorskie na Festiwalu Aktorów we Florencji. 

Jerzy Stuhr jest również cenionym reżyserem i aktorem dubbingowym. W latach 1990-1996 był rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. 

Jerzy Stuhr – filmografia

Jerzy Stuhr – filmy

• „Sonata” (2021) jako Profesor Henryk Skarżyński;
• „I odpuść nam nasze długi” (2018) jako Profesor;
• „Smok” (2015) jako Hejnalista;
• „My Italy” (2015) jako Dyrektor TV;
• „Obywatel” (2014) jako Jan Bratek;
• „L’ultimo Papa Re” (2013) jako Pierre-Jean Beckx;
• „Habemus papam – mamy papieża” (2011) jako Rzecznik Prasowy Watykanu;
• „Mistyfikacja” (2010) jako Witkacy;
• „Wieliczka. Sól ziemi” (2010) jako Przewodnik;
• „Maryja, matka Jezusa” (2010) jako Mędrzec;
• „Korowód” (2007) jako Rektor;
• „Kajman” (2006) jako Jerzy Shurovsky;
• „Zmiana ról” (2006) jako Mężczyzna;
• „Persona non grata” (2005) jako Radca;
• „Doskonałe popołudnie” (2005) jako Andrzej Mielczarek, ojciec Mikołaja;
• „Arie” (2004) jako Arje;
• „Show” (2004) jako Prezes stacji;
• „Pogoda na jutro” (2003) jako Józef Kozioł;
• „Daun Haus” (2001) jako Generał Ivolgin;
• „Duże zwierzę” (2000) jako Henryk Sawicki;
• „Cudze życie” (2000) jako Bauer;
• „Killer-ów 2-óch” (1999) jako Komisarz Jerzy Ryba;
• „Tydzień z życia mężczyzny” (1999) jako Prokurator Adam Borowski;
• „Historie miłosne” (1997) jako Adiunkt/Ksiądz/Pułkownik Jerzy Matałowski/ Więzień Zdzisław Filip/Kolejny petent udający się do biura Ankietera;
• „Kiler” (1997) jako Komisarz Jerzy Ryba;
• „Matka swojej matki” (1996) jako Roman;
• „Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front” (1996) jako Józef Szwejk;
• „Spis cudzołożnic” (1995) jako Gustaw;
• „Opowieść o Józefie Szwejku i jego najjaśniejszej epoce” (1995) jako Józef Szwejk/ Jarosław Hasek/Poseł do parlamentu/Szewc z Vinohradów;
• „Trzy kolory: Biały” (1994) jako Jurek;
• „Uprowadzenie Agaty” (1993) jako poseł, ojciec Agaty;
• „Życie za życie. Maksymilian Kolbe” (1991) jako Prałat;
• „Deja vu” (1989) jako Johnny Pollack;
• „Dekalog X” (1988) jako Jerzy Janicki;
• „Obywatel Piszczyk” (1988) jako Jan Piszczyk;
• „Kingsajz” (1987) jako Nadszyszkownik Kilkujadek;
• „Pociąg do Hollywood” (1987) jako reżyser Zdzich;
• „Łuk Erosa” (1987) jako Docent Stanisław Ciąglewicz;
• „Śmierć Johna L.” (1987) jako Górnik z Bytomia;
• „Bohater roku” (1986) jako Lutek Danielak;
• „Ucieczka” (1986) jako Mechanik Czesio;
• „Ga,ga. Chwała bohaterom” (1985) jako Chudy, urzędnik opiekujący się Scopem na Australii 458;
• „Medium” (1985) jako Georg Netz;
• „O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji” (1984) jako Soft;
• „Rok spokojnego słońca” (1984) jako Przewodnik Adzio;
• „Przeznaczenie” (1983) jako Naczelny;
• „Seksmisja” (1983) jako Maks Paradys;
• „Wir” (1983) jako Fotograf;
• „Matka królów” (1982) jako Ubek;
• „Przypadek” (1981) jako Działacz ZSMP;
• „Wojna światów – następne stulecie” (1981) jako Aspirant adwokacki;
• „Z dalekiego kraju” (1981) jako Inżynier w hucie;
• „Wizja lokalna 1901” (1980) jako Radca Wagner;
• „Ćma” (1980) jako Elegancki;
• „Coś wesołego” (1980) jako Doktor Wałek; 
• „Amator” (1979) jako Filip Mosz;
• „Szansa” (1979) jako Zbyszek Ejmont, nauczyciel historii;
• „Aktorzy prowincjonalni” (1978) jako Recenzent Wojciech Głosowicz;
• „Bez znieczulenia” (1978) jako Jerzy Porębowicz, adwokat Ewy Michałowskiej;
• „Seans” (1978) jako Tomek Patryka;
• „Wodzirej” (1977) jako Lutek Danielak;
• „Blizna” (1976) jako Asystent Dyrektora Bednarza;
• „Próba ciśnienia” (1976) jako Mężczyzna pod budką telefoniczną, towarzysz Elżbiety;
• „Spokój” (1976) jako Antoni Gralak;
• „Strach” (1975) jako Robotnik w hotelu robotniczym;
• „Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy” (1973) jako Mężczyzna pod pośredniakiem;
• „Na wylot” (1972) jako Brat Malisza;
• „Klucze” (1972) jako Prowadzący juwenalia;
• „Trzecia część nocy” (1971) jako Laborant;
• „Milion za Laurę” (1971) jako Syn górala, który kupuje kradzione drewno.

Jerzy Stuhr – polski dubbing

• „Król Lew” (2019) jako Rafiki;
• „Mowgli: Legenda Dżungli” (2018) jako Akela;
• „Twój Vincent” (2017) jako Listonosz Joseph Roulin;
• „Gnomy rozrabiają” (2017);
• „To pewna wiadomość!” (2014);
• „Smerfy 2” (2013) jako Gargamel;
• „Smerfy” (2011) jako Gargamel;
• „Smerfy: Opowieść Wigilijna” (2011) jako Gargamel;
• „Shrek Forever” (2010) jako Osioł;
• „Shrek ma wielkie oczy” (2010) jako Osioł;
• „Gwiazda Kopernika” (2009) jako Paul Van De Volder;
• „Shrek Trzeci” (2007) jako Osioł;
• „Pada Shrek” (2007) jako Osioł;
• „Święty Mikołaj” (2007) jako Mikołaj;
• „Len” (2005); 
• „Shrek 2” (2004) jako Osioł;
• „Mulan 2” (2004) jako Mushu;
• „Shrek 3D” (2003) jako Osioł;
• „Wiedźma Chrzestna” (2003) jako Wilkołak Harry;
• „Shrek” (2000) jako Osioł;
• „Mulan” (2008) jako Mushu.

Jerzy Stuhr – reżyseria

• „Obywatel” (2014);
• „Mundo Invisivel” (2011);
• „Korowód” (2007); 
• „Pogoda na jutro” (2003); 
• „Duże zwierzę” (2000);
• „Tydzień z życia mężczyzny” (1999);
• „Historie miłosne” (1997);
• „Spis cudzołożnic” (1995).

Jerzy Stuhr – zdjęcia

Fot. główne: Cezary Piwowarski via Wikipedia, CC BY-SA 4.0