Data urodzenia:18 października 1950
Miejsce urodzenia: Kraków, Polska
wzrost:168 cm
Instagram:https://www.instagram.com/kondrat_wina_wybrane/

Marek Kondrat – Facebook

Marek Kondrat posiada oficjalny fanpage na Facebooku, na którym udostępniane są wywiady z aktorem, informacje o jego życiu zawodowym, a także aktualności, którymi chce się podzielić z fanami. Na profilu znajdziemy też odnośnik do oficjalnej strony internetowej Marka Kondrata. Wszystko to dostępne jest pod adresem https://www.facebook.com/profile.php?id=100046816968123.

Marek Kondrat – Instagram

Marek Kondrat nie jest aktywny na Instagramie. Jedyne konto związane z aktorem to profil jego firmy Kondrat Wina Wybrane, gdzie czasem pojawiają się zdjęcia aktora oraz materiały wideo z jego udziałem (@kondrat_wina_wybrane).

Marek Kondrat – nagrody

Marek Kondrat jest zdobywcą licznych nagród i wyróżnień. Do najważniejszych należą:

  • 1976 – Nagrody „Filmu” – „Złota kamera” w kategorii debiut aktorski za rolę w filmie „Zaklęte rewiry”;
  • 1976 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Panamie – Nagroda Aktorska za rolę w filmie „Zaklęte rewiry”;
  • 1979 – Nagroda im. Leona Schillera;
  • 1979 – Nagroda im. Zbigniewa Cybulskiego;
  • 1980 – Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie – Nagroda za role w spektaklach „Zegarek”, „Igraszki z diabłem” i „Sułkowski”;
  • 1987 – Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie – „Gwiazda Sezonu”;
  • 1993 – Opolskie Konfrontacje Teatralne – Nagroda za rolę tytułową w „Mazepie”;
  • 1995 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – Nagroda za główną rolę męską w filmie „Pułkownik Kwiatkowski”;
  • 1995 – „Wiktor” dla najpopularniejszego aktora;
  • 1995 – „Złota Odznaka” w plebiscycie „TeleRzeczpospolitej”;
  • 1996 – „Złota Piątka TeleRzeczpospolitej” – pierwsze miejsce w plebiscycie;
  • 1997 – „Złota Kaczka” w kategorii najlepszy polski aktor;
  • 1998 – „Wiktor” w kategorii najlepszy aktor i SuperWiktor;
  • 1998 – „TeleKamera” dla najlepszego aktora;
  • 1999 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych – Nagroda jury za debiut reżyserski filmem „Prawo ojca”, Złoty Klakier dla najdłużej oklaskiwanego filmu i Nagroda Festiwalu Filmowego w Toronto;
  • 1999 – Feniks Polish Film Promotion w Kanadzie – “Feniks” za role w filmach „Operacja samum” i „Prawo ojca”;
  • 1999 – „Wiktor” w kategorii Najlepszy aktor;
  •  2002 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – Nagroda za główną rolę męską w filmie „Dzień świra”;
  •  2003 – Polskie Nagrody Filmowe – „Orzeł” za główną rolę męską w filmie „Dzień świra”;
  •  2003 – „Złota Kaczka” w kategorii najlepszy polski aktor;
  •  2004 – „Telemaska” dla najlepszego aktora Teatru Telewizji;
  •  2005 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Viareggio – „Platinium Award” dla najlepszego aktora za film „Trzeci”;
  • 2014 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy „Tofifest” – Specjalny Złoty Anioł;
  •  2014 – Festiwal Aktorstwa Filmowego – „Platynowy Szczeniak”.

Marek Kondrat – odznaczenia państwowe

  • 1980 – Brązowy Krzyż Zasługi;
  • 2002 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Marek Kondrat – związki

Marek Kondrat po raz pierwszy ożenił się w 1972 roku. Jego wybranką była ekonomistka Ilona Gagajek. Małżeństwo przetrwało prawie 30 lat, jednak rozpadło się w 2009 roku. W 2012 roku na Festiwalu „Dwa brzegi” w Kazimierzu Dolnym poznał córkę Grzegorza Turnaua. Z młodszą o 38 lat Antoniną wziął ślub w 2015 roku.

Marek Kondrat – dzieci

Marek Kondrat ma dwóch synów z pierwszego małżeństwa. Mikołaj urodził się w 1974 roku. Wystąpił z ojcem w filmie „Słodko gorzki” i serialu „Pokój 107”. Obecnie prowadzi wraz z nim sieć sklepów winiarskich. Młodszy, Wojciech, przyszedł na świat w 1980 roku. Pracuje w Filharmonii Warszawskiej jako muzyk. Najmłodszym dzieckiem Kondrata jest Helena. Córeczka Antoniny i Marka przyszła na świat w 2018 roku.

Marek Kondrat – najważniejsze informacje

Marek Tadeusz Kondrat urodził się 18 października 1950 roku w Krakowie jako syn Tadeusza Kondrata i Olgi Łuć. Jego ojciec oraz stryj, Józef Kondrat, również byli aktorami.

Kiedy Marek był małym dzieckiem, rodzina Kondratów przeniosła się do Warszawy. Tam uczęszczał do XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego, a następnie ukończył stołeczną Państwową Wyższą Szkołę Teatralną.

W latach 1975–2007 był jednym z najsłynniejszych polskich aktorów filmowych. W tym okresie z kolegami po fachu – Zbigniewem Zamachowskim, Wojciechem Malajkatem i Bogusławem Lindą – założył sieć restauracji „Prohibicja”. Podjął też współpracę z ING. W ramach jednej z akcji banku współtworzył książkę „E-lementarz internetu”.

Po zakończeniu kariery zajął się swoją drugą pasją – winiarstwem. W latach 2008–2012 był współwłaścicielem firmy Winarium. Obecnie razem ze starszym synem zarządza siecią sklepów Kondrat Wina Wybrane.

Marek Kondrat – kariera

Marek Kondrat debiutował w 1961 roku. Jako 11-letni chłopiec wystąpił u boku Gustawa Holoubka w „Historii żółtej ciżemki”. Za jego pełnoprawny debiut uważa się jednak rolę młodego kelnera, Romana Boryczko, w którego wcielił się w filmie „Zaklęte rewiry”. Przyniosła mu ona rozpoznawalność i Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego.

W kolejnych latach swój talent potwierdzał rolami w filmach wielkich reżyserów. Wystąpił m.in. w „Smudze cienia” i „Człowieku z żelaza” Andrzeja Wajdy, w „C.K. Dezerterzy” Janusza Majewskiego, w „Bez końca” Krzysztofa Kieślowskiego oraz w „Domu wariatów” Marka Koterskiego. W ostatnim z wymienionych dzieł po raz pierwszy wcielił się w rolę Adasia Miauczyńskiego.

Równocześnie rozwijał swoją karierę na małym ekranie. Telewidzowie pokochali go jako Mareczka z „Kabaretu Olgi Lipińskiej”. Jego status gwiazdy telewizji potwierdziły główne role w serialach „W labiryncie” i „Ekstradycja”.

W latach 90. pojawiał się przede wszystkim w kinie gatunkowym. Wystąpił w gangsterskim filmie „Psy”, w sensacyjnych obrazach „Nocne graffiti” i „Operacja Samum”, w komediach „Złoto dezerterów”, „Pułkownik Kwiatkowski”, „Kiler” i „Kiler-ów 2-óch” oraz w kostiumowych adaptacjach literatury – „Ogniem i mieczem” i „Panu Tadeuszu”. Pod koniec dekady zadebiutował jako reżyser. Jego „Prawo ojca”, w którym zagrał też główną rolę, spotkało się z bardzo przychylnymi recenzjami i zdobyło liczne nagrody.

Marek Kondrat występował też w filmach zagranicznych, m.in. w węgiersko-indyjskim „Rewizorze”, we francusko-izraelsko-kanadyjskim „W matni” oraz w francusko-szwajcarsko-niemieckim „Bill Diamond”.

Zanim w marcu 2007 roku ogłosił zakończenie kariery aktorskiej, zagrał jeszcze swoją najważniejszą rolę – w filmie „Dzień świra” ponownie wcielił się w Adasia Miauczyńskiego. Rolę tę powtórzył jeszcze w obrazie „Wszyscy jesteśmy Chrystusami”. Ostatni raz pojawił się na dużym ekranie w filmie „Mała matura 1947”.

Marek Kondrat – kariera teatralna

Karierę teatralną Kondrat zaczynał w Teatrze Śląskim w Katowicach. Występował też w warszawskich Teatrze Dramatycznym, Teatrze Nowym, Teatrze Komedia, Teatrze Powszechnym i Teatrze Ateneum. Pojawił się też w kilku słynnych spektaklach telewizyjnych, m.in. w „Igraszkach z diabłem”.

Marek Kondrat – kariera muzyczna

W 1991 roku razem z Marleną Drozdowską nagrał piosenkę „Mydełko Fa”, która miała być parodią zyskującej popularność muzyki disco polo. Tytułowy utwór albumu Kondrata i Drozdowskiej nieoczekiwanie stał się przebojem. W 2002 pojawił się gościnnie na ścieżce dźwiękowej do filmu „Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń”, a 7 lat później w utworze „Startest” T-raperów znad Wisły.

Marek Kondrat – filmografia

1961 – „Historia żółtej ciżemki” jako Wawrzek;

1962 – „Między brzegami” jako Piotrek;

1974 – „Koniec wakacji” jako Staszek Chmielewski, kuzyn Jurka;

1975 – „Zaklęte rewiry” jako Roman Boryczko;

1976 – „Smuga cienia” jako kapitan Joseph Conrad-Korzeniowski;

1977 – „Pokój z widokiem na morze” jako działacz młodzieżowy;

– „Sprawa Gorgonowej” jako Czaykowski, „pasierb” Csali;

1979 – „Lekcja martwego języka” jako porucznik von Traut;

1980 – „Grzechy dzieciństwa” jako Kazio Leśniewski po latach;

1981 – „Człowiek z żelaza” jako Grzenda;

– „Dreszcze” jako wychowawca klasowy;

– „Dziecinne pytania” jako Wilczuk;

– „Yokohama” jako konsul amerykański;

– „Z dalekiego kraju” jako milicjant w mieszkaniu Władka;

1982 – „Danton” jako Barere de Vieusac;

– „Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny” jako Andrzej Frycz-Modrzewski;

1983 – „Pastorale heroica” jako ksiądz;

1984 – „Bez końca” jako Tomek, przyjaciel Zyrów;

– „Dom wariatów” jako Adaś Miauczyński;

– „Kobieta w kapeluszu” jako reżyser Lewicki;

– „Rok spokojnego słońca − szabrownik „Malutki”;

– „Rewizor”;

1985 – „C.K. Dezerterzy” jako Jan Kania;

– „Mrzonka” jako aktor Durasz;

1986 – „Weryfikacj” jako reportażysta Marek Labus;

1988 – „Teatrum wiele tu może uczynić…” jako Wojciech Bogusławski;

– „Spadek” jako wikary;

1989 – „Czarny wąwóz” jako narrator;

– „Lawa” jako Literat I w Salonie Warszawskim;

– „Po upadku. Sceny z życia nomenklatury” jako kapitan Korczak;

– „Po własnym pogrzebie” jako łącznik ze Lwowa;

– „Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce” jako Czarek Putek;

1990 – „W matni” jako taksówkarz;

1991 – „Kuchnia polska” jako Stanisław Szymanko;

– „Obywatel świata” jako Harry Stentman, mąż Ewy;

– „V.I.P.” jako aktor Marek grający księcia Poniatowskiego;

1992 – „Czy ktoś mnie kocha w tym domu?” jako impresario z opery wiedeńskiej;

– „Psy” jako Olgierd „Olo” Żwirski;

– „Sauna” jako Stewart;

– „Wszystko co najważniejsze” jako Stach;

– „Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu” jako włoski przedsiębiorca;

1993 – „Człowiek z…” jako Jan Walasiak;

– „Kolos” jako prokurator;

– „Lepiej być piękną i bogatą” jako Moniak, wicedyrektor fabryki;

– „Skutki noszenia kapelusza w maju” jako Piotr Michalski, mąż Ani;

– „Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza” jako radny Prażucha;

– „Taranthriller” jako docent Marek;

1994 – „Panna z mokrą głową” jako Henryk Borowski, ojciec Irenki;

1994 – „Szczur” jako Nieznajomy;

– „Zawrócony” jako porucznik Goliński;

– „Diabelska edukacja” jako diabeł;

1995 – „Pułkownik Kwiatkowski” jako Andrzej Kwiatkowski;

– „Ciemno” jako prawnik;

– „Nic śmiesznego” jako reżyser;

1996 – „Autoportret z kochanką” jako mąż Diany;

– „Nocne graffiti” jako Marek Kossot;

– „Słaba wiara” jako lekarz Andrzej;

– „Słodko gorzki” jako dyrektor szkoły;

1997 – „Kiler” jako Mieczysław Klonisz, naczelnik więzienia;

– „Pułapka” jako Maciej Adamski;

1998 – „Złoto dezerterów” jako Jan Kania;

1999 – „Bill Diamond” jako Mark;

– „Kiler-ów 2-óch” jako Mieczysław Klonisz, naczelnik więzienia;

– „Ogniem i mieczem” jako Jan II Kazimierz Waza;

– „Operacja Samum” jako Józef Mayer;

– „Pan Tadeusz” jako Hrabia;

– „Prawo ojca” jako Michał Kord;

2000 – „Weiser” jako Paweł Heller;

2001 – „Pieniądze to nie wszystko” jako Tomasz Adamczyk;

2002 – „Dzień świra” jako Adaś Miauczyński;

– „Haker” jako inspektor Burza;

2003 – „Superprodukcja” jako Volksdeutsch;

2004 – „Trzeci” jako „Stary”;

2005 – „Wróżby kumaka” jako Marczak;

2006 – „Wszyscy jesteśmy Chrystusami” jako Adaś Miauczyński;

2007 – „Latarnik” jako negocjator;

– „Ryś” jako „Kreda”;

2010 – „Mała matura 1947” jako profesor Matoń.

Marek Kondrat – najważniejsze role w serialach

1966 – „Wojna domowa” jako kolega Pawła;

1980 – „Królowa Bona” jako Andrzej Frycz Modrzewski;

1986 – „Tulipan” jako homoseksualista;

1987 – „Dorastanie” jako prawnik Marek;

1988–1991 – „W labiryncie” jako Adam Racewicz;

1990 – „Napoleon” jako Adam Jerzy Czartoryski;

1991–1992 – „Kuchnia polska” jako Stanisław Szymanko;

1993 – „Żywot człowieka rozbrojonego” jako bilardzista;

 – „Czterdziestolatek. 20 lat później” jako Roman Dudek;

1994 – „Panna z mokrą głową” jako Henryk Borowski;

1995 – „Sukces” jako Tadeusz Sówka;

1995–1998 – „Ekstradycja” jako komisarz Olgierd Halski;

1996 – „Opowieści erotyczne” jako malarz;

1997 – „Pokój 107” jako dziekan;

2000 – „Ogniem i mieczem” jako król Jan II Kazimierz Waza;

2001 – „Marszałek Piłsudski” jako dziennikarz;

2013 – „Mała matura 1947” jako profesor Matoń.

Marek Kondrat – wybrane role dubbingowe

1997 – „Dobranocka” jako narrator;

2002 – „Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń” jako Tytus de Zoo;

2004 – „Garfield” jako Garfield.

Marek Kondrat – zdjęcia

Fot. główne: Piotr Pabiański (http://www.winarium.pl) via Wikipedia, CC BY 3.0

Archiwum: luty 2024