Piotr Fronczewski - wiek, wzrost, dzieci, kariera

Choć na Facebooku można znaleźć kilka profili o nazwie Piotr Fronczewski, żaden z nich nie wydaje się być oficjalnym kontem słynnego aktora. Wszystko wskazuje na to, że Piotr Fronczewski nie jest obecny w mediach społecznościowych.

Piotr Fronczewski – Instagram

Piotr Fronczewski nie udziela się także na Instagramie. Niektóre zdjęcia są wprawdzie oznaczone tagiem @piotrfronczewskiofficial, jednak po kliknięciu pojawia się komunikat, że konto zostało usunięte.

Piotr Fronczewski – nagrody

Piotr Fronczewski jest cenionym i wielokrotnie nagradzanym aktorem. Otrzymał też liczne odznaczenia za zasługi na rzecz polskiej kultury. W 1990 roku został uznany za jednego trzech najwybitniejszych polskich aktorów po 1965 roku. Poniżej zamieszczamy listę najważniejszych nagród i wyróżnień zdobytych przez Fronczewskiego:

1972 – „Złote Grono” na LLF w Łagowie za drugoplanową rolę męską w filmie „Ocalenie”;
1979 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitne kreacje aktorskie w programach RiTV;
1979 – „Złote Grono” na LLF w Łagowie dla najpopularniejszego aktora sezonu;
1979 – Nagroda Prezesa Rady Ministrów II stopnia za kreacje aktorskie;
1979 – FTTV w Olsztynie – Nagroda za rolę w spektaklu telewizyjnym „Parady”;
1980 – XXI FPSW we Wrocławiu – Nagroda za rolę hrabiego Szarma w „Operetce” Gombrowicza;
1980 – FTTV w Olsztynie – Nagroda honorowa dziennikarzy za perfekcyjne aktorstwo w interpretacji wiersza „Lokomotywa” Juliana Tuwima;
1980 – Srebrny Gwóźdź Sezonu w plebiscycie „Kuriera Polskiego”;
1981 – XXI KST w Kaliszu – Nagroda w konkursie teatrów telewizji za rolę w „Weselu” i „Kordianie”;
1982 – Nagroda Zespołowa I stopnia Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za osiągnięcia aktorskie, a w szczególności za przybliżenie postaci historycznych w serialu „Królowa Bona”;
1984 – Nagroda I stopnia Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji za twórczość i działalność radiową i telewizyjną; za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji;
1984 – Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci za rolę w „Akademii Pana Kleksa”;
1985 – XV LLF w Łagowie – Tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu”;
1985 – Złota Kaczka w kategorii najlepszy aktor;
1986 – Wiktor dla osobowości telewizyjnej;
1988 – Wiktor dla najpopularniejszej postaci TVP (nagroda telewidzów);
1988 – Złoty Mikrofon(
1997 – Superwiktor za dorobek artystyczny;
2001 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za rolę męską w spektaklu Teatru Telewizji „Podróż”;
2004 – „Feliks Warszawski” za najlepsze role męskie w spektaklach „Król Edyp”, „Frederick, czyli Bulwar Zbrodni” w Teatrze Ateneum;
2007 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii „Teatr”;
2007 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za rolę męską za rolę w spektaklu Teatru Telewizji „Rozmowy z katem”;
2009 – Festiwal „Dwa Teatry” – Wielka Nagroda za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Telewizji;
2012 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji;
2012 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za najlepszą rolę męską w spektaklu Teatru Telewizji „Skarpetki opus 124”;
Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya za rolę w wyreżyserowanym przez siebie przedstawieniu „Ja, Feuerbach”;
2013 – Wielki Splendor – Nagroda Polskiego Radia;
2017 – Kołobrzeg Suspense Film Festival – Nagroda „Ikona Polskiego Kina”: Wybitny aktor;
2018 – Forum Kina Europejskiego „Cinergia” w Łodzi – „Złoty Glan” – nagroda kina Charlie;
2019 – Festiwal „Dwa Teatry” – Grand Prix za rolę w słuchowisku radiowym „Wielka Improwizacja”;
2021 – Festiwal Filmowy „Niepokorni Niezłomni Wyklęci” w Gdyni – Nagroda „Drzwi do wolności”.

Piotr Fronczewski – najważniejsze odznaczenia

2003 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
2007 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
2013 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
2015 – Order Uśmiechu;
2015 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski;
Złoty Krzyż Zasługi.

Piotr Fronczewski – związki

Piotr Fronczewski od 1974 roku jest związany ze swoją żoną Ewą. Na początku lat 80. wdał się w romans z ponad dekadę młodszą Joanną Pacułą, z którą pracował wówczas w Teatrze Dramatycznym. Po kilku miesiącach wrócił jednak do żony i wyznał jej prawdę, a ta wybaczyła mu zdradę. Są małżeństwem do dziś.

Piotr Fronczewski – dzieci

Piotr Fronczewski i jego żona Ewa mają dwie córki – Katarzynę i Magdalenę. Pierwsza przyszła na świat w 1975 roku. Została lekarką. Druga urodziła się w 1978 roku. Była dziecięcą gwiazdą, jednak porzuciła karierę w branży rozrywkowej, ukończyła studia na SWPS i pracuje jako psychoterapeutka.

Piotr Fronczewski – najważniejsze informacje

Piotr Fronczewski urodził się 8 czerwca 1946 roku w Łodzi. Pochodzi z rodziny żydowskiej. Jego dziadek przed II wojną światową przyjął chrzest i zmienił nazwisko z Finkelsztejn na Fronczewski. Po wojnie pracował w Teatrze Syrena.

Piotr pierwsze lata życia spędził w Łodzi, następnie przeniósł się z rodziną do Komorowa, a stamtąd do Warszawy. Teatrem był zafascynowany od dziecka. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcące pw. Św. Augustyna w Warszawie i do XXXIV Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Świerczewskiego. Następnie zdał do PWST w Warszawie. W 1968 roku ukończył studia z wyróżnieniem.

W latach 70. był inwigilowany przez SB. Władzom nie podobała się jego niepokorna postawa i krytyka państwowych mediów. Używając szantażu, próbowano zmusić aktora do współpracy. Fronczewski nie tylko nie poszedł na układ, ale także ujawnił treść prowadzonych rozmów.

W ostatnich latach stan zdrowia Piotra Fronczewskiego się pogorszył. Aktor po siedemdziesiątce przeszedł operację biodra. Ma też za sobą zawał i od lat zmaga się z arytmią serca.

Piotr Fronczewski – kariera

Piotr Fronczewski rozpoczął swoją karierę jako dziecko. Już w latach 50. występował w spektaklach Teatru Telewizji oraz na scenie Teatru Syrena, gdzie pracował jego dziadek. Na ekranie debiutował w wieku 12 lat. Zagrał syna listonosza w filmie Stanisława Różewicza pt. „Wolne miasto”. Występował też w słuchowisku „W Jezioranach”.

Po ukończeniu PWST podjął pracę w Teatrze Narodowym w Warszawie. Następnie był członkiem zespołu Teatru Współczesnego i Teatru Dramatycznego. Występował też na deskach Teatru Studio i Teatru Ateneum. Poza kreowaniem dramatycznych ról w najsłynniejszych polskich teatrach, występował też w Teatrze Telewizji. Ma na koncie niemal 200 ról teatralnych. Współpracował również z Kabaretem pod Egidą, zaś telewidzowie mogli oglądać go w Kabarecie Olgi Lipińskiej.

Fronczewski zagrał też w ponad 120 filmach i serialach. Śpiewał i tańczył w słynnych musicalach „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” i „Lata dwudzieste… lata trzydzieste…”. Zachwycił widzów i krytyków rolami w „Ocaleniu” i „Konsulu”. Grywał też pamiętne role drugoplanowe w takich klasykach, jak „Ziemia obiecana”, „Trędowata”, „Dzień świra” czy „07 zgłoś się”.

Przede wszystkim jednak wsławił się jako aktor z produkcji familijnych. W polskiej kulturze na zawsze zapisał się jako Pan Kleks z ekranizacji baśni Jana Brzechwy. Występował też w filmie i serialu „Awantura o Basię”. Młodsi widzowie pokochali go natomiast za rolę w komediowych serialach dla całej rodziny – „Rodzinie zastępczej” i „Tata, a Marcin powiedział…”. To samo pokolenie na zawsze zapamięta go również jako narratora z serii gier „Baldur’s Gate”.

Jeśli chodzi o role dubbingowe, do najsłynniejszych w karierze aktora należą tygrys Diego z „Epoki lodowcowej”, Ebenezer Scrooge z „Opowieści wigilijnej”, Kapitan Hak z „Piotrusia Pana”, oraz Pan Iniemamocny. Podkładał też głos pod Charlesa Xaviera, którego w filmie „X-Men: Przeszłość, która nadejdzie” grał Patrick Stewart. Z uwagi na swój niski, charakterystyczny głos, Fronczewski wielokrotnie udzielał się jako lektor i występował w słuchowiskach radiowych. Czytał m.in. serię audiobooków „Harry Potter”.

Fronczewski grał też w wielu słynnych serialach. Na małym ekranie mogliśmy oglądać go m.in. w „Lalce”, „Polskich drogach”, „Królowej Bonie”, „Ekstradycji”, „Domu”, „Magdzie M.”, „Sile wyższej”, „W rytmie serca”, a w ostatnich latach także w docenionym przez widzów i krytyków „Rojście” Jana Holoubka.

W 1995 roku ukazała się biografia aktora pt. „Piotr Fronczewski opisany”, zaś w 2015 roku została wydana książka „Ja, Fronczewski”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Marcina Mastalerza.

Piotr Fronczewski jako Franek Kimono

W 1983 roku Fronczewski stworzył satyryczną postać muzyczną o nazwie Franek Kimono. Pod tym pseudonimem nagrał kilka albumów. Jego parodystyczne piosenki stały się ponadczasowymi przebojami. Do najsłynniejszych należy „King Bruce Lee karate mistrz”.

W 2007 roku Franka Kimono do współpracy zaprosili raperzy Sokół i Pono. Ich wspólny, prześmiewczy utwór „W aucie” był jednym z największych hitów lata i na stałe zapisał się w historii muzyki rozrywkowej.

Piotr Fronczewski – dyskografia

Piotr Fronczewski śpiewał nie tylko jako Franek Kimono. Wykonywał liczne utwory liryczne, musicalowe i piosenki teatralne, a jego talent można było podziwiać we wspomnianych już produkcjach „Hallo Szpicbródka”, „Lata dwudzieste, lata trzydzieste”, „Tulipan” czy „Akademia Pana Kleksa”. Poniżej znajduje się lista płyt wydanych przez aktora:

1984 – „Franek Kimono”;
1984 – „Franek Kimono i <<goła prywatka>>”;
1985 – „Panowie FP (Piotr Fronczewski i Jan Pietrzak);
1986 – „Na progu raju”;
1990 – „Ale kryzys”;
1990 – „Hossa Bossa”;
1998 – „Toczy się życie”;
2001 – „Złota kolekcja. Portret muzyczny”.

Piotr Fronczewski – filmografia

1958 – „Wolne miasto” jako Boguś

1967 – „Raz, dwa, trzy” jako on sam

– „Westerplatte” jako Mieczysław Krzak

1968 – „Wniebowstąpienie” jako znajomy Raisy

1969 – „Jak rozpętałem II wojnę światową” jako włoski żołnierz

1970 – „Dzięcioł” jako nauczyciel w technikum wieczorowym

– „Książę sezonu” jako listonosz Wicek

– „Zapalniczka” jako Jacek Leman

1971 – „Trochę nadziei” jako żołnierz na przepustce

1971 – „Agent nr 1” jako więzień Bieliński i agent Charlie (głos)

– „Bolesław Śmiały” jako brat Adalbertus

1972 – „Poślizg” jako pomocnik właściciela warsztatu samochodowego

– „Ocalenie” jako lekarz

1973 – „Żółw” jako porucznik MO

– „Na niebie i na ziemi” jako major Zygmunt Grela

– „Sekret” jako Piotr

1974 – „Bilans kwartalny” jako Janek

– „Godzina za godziną” jako porucznik MO

– „Ziemia obiecana” jako von Horn

1975 – „Partita na instrument drewniany” jako porucznik Anton

– „Doktor Judym” jako Wiktor Judym

1976 – „Trędowata” jako hrabia Trestka

1977 – „Sam na sam” jako Witek Wyszomirski

– „Pokój z widokiem na morze” jako doktor Krzysztof Kucharski

1978 – „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” jako Fred Kampinos / Szpicbródka

– „Bestia” jako Rzepecki

– „Umarli rzucają cień” jako hauptsturmführer Hafer

– „Zaległy urlop” jako nowy dyrektor

1979 – „Sekret Enigmy” jako Jerzy Różycki

– „Terrarium” jako Piotruś

– „Kung–Fu” jako Witek Markowski

– „Hotel klasy lux” jako przesłuchujący Komorowskiego

1980 – „Ćma” jako lekarz psychiatra

– „Głosy” jako Andrzej Domański

1981 – „Przypadki Piotra S.” jako kierownik Domu Dziecka

– „Miłość ci wszystko wybaczy” jako Fryderyk Jarosy

– „Znachor” jako prof. Dobraniecki

1983 – „Lata dwudzieste… lata trzydzieste…” jako Fryderyk

– „Synteza” jako Marek Torlewski

– „Szkatułka z Hongkongu” jako Joachim Renz

– „Wedle wyroków twoich…” jako niemiecki urzędnik w klasztorze

– „Akademia pana Kleksa” jako prof. Ambroży Kleks i Jan Brzechwa

1984 – „Szaleństwa panny Ewy” jako dr Hieronim Tyszowski

– „Baryton” jako Artur Netz

– „To tylko rock” jako kompozytor Lenczewski

1985 – „Podróże Pana Kleksa” jako prof. Ambroży Kleks

1986 – „Maskarada” jako minister

1987 – „Zabij mnie glino” jako ekspert milicyjny Zientara

– „Zamknąć za sobą drzwi” jako porucznik Paweł Kopiński

– „Cesarskie cięcie” jako doktor Erdman

1988 – „Dotknięci” jako Jan Milewski

– „Pan Kleks w kosmosie” jako prof. Ambroży Kleks

1989 – „Konsul” jako Czesław Wiśniak / Jacek Ben Silberstein

– „Lawa” jako Jan Sobolewski

1990 – „Ucieczka z kina <<Wolność>>” jako sekretarz KW PZPR

1991 – „Szwedzi w Warszawie” jako gubernator

1993 – „Goodbye Rockefeller” jako Jacek Namolny

– „Obcy musi fruwać” jako Max

1995 – „Awantura o Basię” jako Stanisław Olszowski

1997 – „Cudze szczęście” jako Jerzy

– „Łóżko Wierszynina” jako Wierszynin

– „Musisz żyć” jako Adam Hyńczak

1998 – „Billboard” jako „Kaleka”

1999 – „O dwóch takich, co nic nie ukradli” jako ojciec barmanki

– „Ostatnia misja” jako Józef Muran

2000 – „Weiser” jako Piotr Korolewski

2001 – „Tryumf pana Kleksa” jako prof. Ambroży Kleks (głos)

2002 – „Dzień świra” – lekarz w telewizji

– „Chopin. Pragnienie miłości” jako Nikołaj Nowosilcow

– „Superprodukcja” jako prezes Jędrzej Koniecpolski

– „Miss mokrego podkoszulka” jako Władysław

2007 – „Ballada o prawdziwym kłamstwie” jako zwolennik PRL-u

2008 – „Niezawodny system” jako ojciec Marii

2009 – „Ostatnia akcja” jako mecenas Szaro

2010 – „Czarny czwartek” jako Zenon Kliszko

2013 – „Sęp” jako Krasucki

2014 – „Karol, który został świętym” jako dziadek Kacpra

2016 – „Wesele w kurnej chacie” jako Poeta

– „Po prostu przyjaźń” jako profesor

2019 – „Ciemno, prawie noc” jako Marian Waszkiewicz

2021 – „Klecha” jako „Mistrzo”

Piotr Fronczewski – najważniejsze role w serialach

1971 – „Przygody psa cywila” jako komendant MO

1975 – „S.O.S.” jako major Szeliga

1976 – „Polskie drogi” jako Stanisław Mrowiński

1976-1978 – antologia „Parada oszustów” – w wielu rolach

1977 – „Lalka” jako Henryk Szlangbaum

1980 – „Tajemnica Enigmy” jako Jerzy Różycki

1981 – „Królowa Bona” jako Stańczyk

1981-1987 – „07 zgłoś się” jako Robert Walasek, mężczyzna przy stoliku i Paweł Kopiński

1983 – „Szaleństwa panny Ewy” jako Hieronim Tyszkowski

1993-1999 – „Tata, a Marcin powiedział…” jako tata

1995 – „Ekstradycja” jako wiceprezes banku

1996 – „Awantura o Basię” jako Stanisław Olszowski

1999 – „Tygrysy Europy” jako Henryk Lasowski

1999-2004 – „Rodzina zastępcza” jako Jacek Kwiatkowski

2000 – „Sukces” jako prokurator Stefan Krzywań

– „Dom” jako Adam Rygier

2004-2009 – „Rodzina zastępcza plus” jako Jacek Kwiatkowski

2005 – „Defekt” jako Inspektor Witold Kosmala

2007 – „Magda M.” jako Jerzy Miłowicz

2012 – „Siła wyższa” jako Gwardian Jan

2014 – „Na krawędzi” jako prezes Mirosław Leszczyński

2016 – „Pakt” jako profesor Lech Strojnowski

2017 – „W rytmie serca” jako doktor Michał Zych

2018 – „Rojst” jako kierownik hotelu

2021 – „Rojst’97” jako kierownik hotelu

Piotr Fronczewski – wybrane role dubbingowe

1937 – „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” jako Mędrek;

1986 – „Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie” jako Jimmy Pif-Paf;

1998 – „Baldur’s Gate” (seria gier) jako narrator;

2002 – „Epoka lodowcowa” (seria filmów) jako Diego;

2003 – „Piotruś Pan” jako pan Darling/Kapitan Hak;

2004 – „Iniemamocni” (seria filmów) jako pan Iniemamocny;

2005 – „Szeregowiec Dolot” jako Komandor Śmigły;

2008 – „Renifer Niko ratuje święta” jako zły wilk;

2009 – „Opowieść wigilijna” jako Scrooge;

– „Prawdziwa historia Kota w Butach” jako Ogr;

2011 – „Auta 2” jako Sean McMission

– „Gnomeo i Julia” jako Lord Ogniomur;

2012 – „Diablo III” (gra) jako duch Krowiego Króla;

2014 – „Asterix i Obelix: Osiedle bogów” jako Cezar;

– „X-Men: Przeszłość, która nadejdzie” jako Charles Xavier;

2016 – „Ostatni smok świata” jako Smok;

– „Księga dżungli” jako Król Louie;

2021 – „Pan Kleks. Wojna i miłość” jako prof. Ambroży Kleks.

Piotr Fronczewski – zdjęcia

Fot. główne: Fryta 73 via Flickr, CC BY-SA 2.0

Archiwum: lipiec 2022

Piotr Fronczewski – Facebook